Во издание на „Арка“ од Смедерево, во едицијата „Македонски венец“, излезе второтo издание на изборот од поезијата на Славе Ѓорѓо Димоски под наслов „Извештаи на Рисот и други песни“ во Србија.
Изборот е двојазичен, на македонски и на српски јазик во извонреден препев на поетот и академик Ристо Василевски.
За една поезија обично се вели дека е голема, и со тоа, по творештвото на Блаже Конески се согласни речиси сите, ако е едноставна, стои во поговорот на книгата кој специјално за оваа пригода го напиша Венко Андоновски.
Се чини дека „инфантилизацијата“ на јазикот, силно изразена кај Димоски, е едно од можните решенија за едноставна песна. Поетот говори големи нешта со лесни, едноставни зборови. Зборови на примордијалната, првобитна, детска свежина на перципирање на светот. Познато е дека сите светски јазици имаат јасна тенденција кон едно екстензивно комплетирање, заокружување, богатење. За секој нов предмет во животот, секојдневниот јазик веднаш измислува нов збор. Поетот и детето тука се „старомодни“, но покреативни. Ним не им требаат нови зборови за новите предмети. Тие ќе најдат некој стар, подзаборавен. На пример, за авионот ќе речат дека е птица. За птицата ќе речат дека е стрела. За брзината дека е око. Таа работа, тој филигрански занает на Славе Ѓорѓо Димоски, уверени сме, уште долго ќе остава скапоцени камења и „гравири“ во ковчежето на современата македонска поезија, вели Андоновски во поговорот на книгата.
OhridNews
