Малиот Али го вози своето сестриче низ охридските улици во корпа на нивниот прастар точак. Во втората година од интернационалната иницијатива за вклучување на ромската популација во општествените и социјални токови, овој народ и натаму останува еден од најсиромашните во светот. Нашата земја и нашиот град не се исклучок.


Според информациите од Центарот за социјална работа – Охрид, односно в.д. директорката Билјана Наумоска, околу 400 домаќинства од ромска националност, во Охрид, се корисници на некаков вид социјална помош. Освен сиромаштијата, Ромите ги притиска и необразованоста, најголем дел од децата воопшто не одат на школо, а со стапување на сила на законот за задолжително средно образование, ситуацијата ќе биде уште потешка.

„Активностите на центарот се интензивни и доста им се помага, посебно на жените Ромки, особено околу заштитата и грижата за децата, околу медицинските и гинеколошки контроли.

Имаме посебни случаи кога доделуваме еднократна парична помош за тешко болни или загрозени. Иако месечната помош е релативно мала (нпр. за двочлено семејство е 2.200 денари) сепак е редовна.

Но, менталитетот и слабата наобразба на голем број Роми ствара отпор кон интитуции од било кој вид. Многу ромски деца немаат ни основно образование, а за средно не станува збор. Не сме оптимисти дека во тој поглед нешто ќе се смени“ вели Наумоска.


Дали за десет години ќе се промени нешто?

Девет земји од Централна и Јужна Европа земаат учество во Декадата за вклучување на  Ромите, Бугарија, Хрватска, Чешка, Унгарија, Македонија, Црна Гора, Романија, Србија и Словачка. Сите држави имаат значителни ромски малцинства, со бројни социјални и економски проблеми.

Текст и фото: 
Спаско Костоски